Ja, czytelnik...

Dawno, dawno temu, kiedy zaczynałam swoją przygodę ze szkołą, odcyfrowanie tego, co kryją w sobie małe złośliwe znaczki, zwane potocznie literami, było nie lada wyzwaniem. I pewnie nadal by było, gdyby nie rodzice, którzy poświęcili sporo czasu, bym przynajmniej w stopniu przyzwoitym opanowała trudną sztukę czytania. A kiedy pierwsze przeszkody zostały pokonane, mama nadal dbała o to, by w domu zawsze było coś do czytania, co w schyłkowym okresie PRL nie było rzeczą łatwą, ponieważ jak na każdy towar w tamtych czasach, na książki trzeba było polować. Ale na szczęście istniały biblioteki i kiedy wreszcie zawędrowałam w progi miejscowej skarbnicy książek, moje czytanie wzniosło się na nowy poziom, który nieco wystraszył rodziców (w sumie, to każdy by się zaczął bać, gdyby mu dziecko będące w piątej klasie podstawówki, co tydzień torbę pełną książek z biblioteki do domu przynosiło), co w konsekwencji zaowocowało nałożeniem na moją skromną osobę limitu jednej książki na tydzień. Jednakże limit ów nie dotyczył treści, więc swobodnie mogłam czytać wszystko co mi tylko w oko wpadło. I skutkiem tego w chwili obecnej...

Jestem czytelnikiem wszystkożernym.

Nie ma takiego rodzaju literatury, którego bym nie przeczytała. Serio. Czytuję klasykę (Proust, Wilde, Montgomery, Lem), książki, o których wszyscy mówią (Harry Potter, Zmierzch), dawno zapomnianych pisarzy z przełomu wieków (seria Białe kruki na ebooki), oraz literaturę tak głęboką jak kałuża po letniej burzy (Harlequin i jemu podobne). I co najważniejsze każda z pozycji ma równe szanse by trafić na półkę tytułów ukochanych, które czytuję wielokroć i czasami prawie znam na pamięć. Ale żeby tak się stało musi być spełniona dość długa lista warunków koniecznych, bo mimo książkowej wszystkożerności...

Jestem czytelnikiem wybrednym

Czasami nawet bardzo wybrednym, bo jeden drobny szczegół może przekreślić nie tyle szanse na trafienie do grona faworytów, ale zupełnie odwieść mnie od czytania. To czy jakiś tytuł zostanie przeczytany i ewentualnie trafi do grona moich ulubieńców zależy od pory roku (zimą czytam zdecydowanie więcej niż latem), mojej aktualnej fanowskiej obsesji (będąc na etapie głębokiego ujarania jakimś fandomem nic, co nie jest z nim związane nie ma nawet najmniejszych szans), samopoczucia (są dni, kiedy nie tknę nic innego poza romansem) oraz wyglądu książki. Szczególnie to ostatnie jest ważne, bo ja jestem z tych, co książki nie tkną, jak im się wydanie podobać nie będzie i z uporem maniaka potrafią szukać tego jedynego, które zagwarantuje 100 % satysfakcji podczas lektury. Ale mimo wysokiego poziomu wybredności...

Jestem czytelnikiem pragmatycznym

Jak już pisałam kiedyś, mieszkam na wsi. Takiej dogłębnie wsiowej wsi, co oznacza, że czasami dostęp do książek jest mocno utrudniony. A jak się jest pomylonym ksiażkoholikiem, mającym czasami ostre napady czytelnicze, to wtedy odkłada się wybredność na bok i szuka innych rozwiązań. I w ten sposób zostałam posiadaczką czytnika i trafiłam do magicznej krainy ebooków, w której prawie wszystkie książki tego świata są na wyciągnięcie ręki. I dopiero wtedy zaczęło się książkowe szaleństwo, które doprowadziło do tego, że...

Jestem czytelnikiem zachłannym

Każdego kolejnego miesiąca obiecuję sobie, że tym razem czas przystopować z zakupami, bo moja biblioteka (głownie ta wirtualna) pęka w szwach od ilość tytułów, a czasu na czytanie raczej nie przybywa. I każdego kolejnego miesiąca pojawia się kilka książek, które albo od zawsze chciałam przeczytać, albo akurat są w tak kuszącej promocji, że grzechem byłoby nie skorzystać, a ja, człowiek słabej woli nie jestem w stanie oprzeć się takiej pokusie. I w ten sposób moja biblioteka rozrosła się do takich rozmiarów, że nawet gdybym chciała, nie będę w stanie przeczytać wszystkiego, co udało mi się zgromadzić, ale z drugiej strony mając tak wielki wybór sięgam czasami po książki, na które w innych okolicznościach przyrody nawet bym nie spojrzała. I to wszystko sprawia, że...

Jestem Preity i kocham czytać książki. A wy?