O wyższości książki nad ebookiem i vice versa…

Kocham czytać i kocham książki, mimo że na początku mojej szkolnej kariery nic nie zapowiadało tego stanu. Rodzina do tej pory się ze mnie śmieje wspominając moje problemy z czytaniem w pierwszej klasie, bo szło mi zdecydowanie gorzej niż młodszej o trzy lata Blondynce, która czytać nauczyła się zanim poszła do zerówki. Ale jak wiadomo początki zawsze bywają trudne, a koniec wieńczy dzieło, więc ja w końcowym efekcie starań rodziców z dziecka mającego problemy z czytaniem^[1] zamieniłam się w totalnego książkoholika, który każdą wolną chwilę spędzał w bibliotece i nigdy nie wychodził z niej bez łupów.

I tak było do czasów studenckich, kiedy to zamieszkałam w pięknym grodzie Kopernika i odkryłam istnienie tak zwanej „taniej książki”, oraz wszelkiej maści antykwariatów gdzie za grosze mogłam zbudować własną bibliotekę, co jak na pomylonego książkoholika przystało zaczęłam czynić. Ale przecież nic nie może wiecznie trwać i studia się skończyły, a ja wróciłam na moją kochaną wieś. Taką dogłębnie wsiową wieś, gdzie do najbliższego miasta z rodzaju trzy ulice na krzyż, jest pięć kilometrów, a następne większe pod względem rozmiaru, (drzewiej wojewódzkie, a obecnie powiatowe) jest o kolejne czterdzieści kilometrów dalej. W takich warunkach kupowanie książek nie jest prostą sprawą, bo w pierwszej (pod względem odległości) mieścinie nico więcej ponad podręczniki raczej się nie znajdzie, a w drugiej, oferującej nieco większy wybór człowiek bywa od święta, głównie wtedy, kiedy rajd po urzędach jest konieczny. I dlatego nauczyłam się robić zakupy przez Internet. Bo w Internecie odległości przestają być ważne, i (prawie) wszystko jest w zasięgu ręki. Tak, więc, mając do wyboru bardzo niepewną możliwość zajrzenia do księgarni w nieokreślonej bliżej przyszłości, lub swobodny rajd po księgarniach internetowych, konieczność obejrzenia książki przed zakupem schodzi na dalszy plan. Bardzo daleki plan, mimo że ja z tych pomylonych, książkoholików, co potrafią książki nie czytać, bo im czcionka nie odpowiada, lub wydanie się nie podoba.

Ale nawet Internet nie był w stanie usunąć dwóch poważnych problemów, jakimi są Nie Mam Miejsca Na Półce i Książki Są Drogie. O ile drugi problem jakoś dawało się rozwiązać racjonalnie planując wydatki i polując przy każdej możliwej okazji na różnego rodzaju promocje, tak pierwszy zdawał się być barierą nie do pokonania. Mimo posiadania kilku regałów dedykowanych pod książki, miejsce na ich półkach skończyło się w tempie ekspresowym i co najgorsze nijak nie chciało ulec rozmnożeniu, więc w takich okolicznościach przyrody zostałam zmuszona do przechowywania książek w miejscach zdecydowanie do tego celu nieprzeznaczonych. I tak, u mnie książki można znaleźć w plastikowych pudłach stojących pod ścianą (stanowiących swego rodzaju dekorację), głęboko na dnie szafy (te rzadko używane i mało ozdobne), na parapecie (aktualnie czytane) i praktycznie w każdym możliwym miejscu, gdzie nikomu nie przeszkadzają i nie wyglądają dziwnie. Ale i takowych miejsc w domu ilość jest ograniczona, więc mimo pozbywania się (z bólem serca), co jakiś czas literatury zbędnej, możliwości zakupu kolejnych pozycji były zdecydowanie mniejsze niż chęci. I stan ten trwał do momentu, w którym zakupiłam czytnik ebooków.

Czytnik kupiłam, bo potrzebne mi było coś, co umożliwiłoby mi bezproblemowe czytanie fanfików. Jak wiadomo fanfiki bywają różne i obok takich, których treść spokojnie zmieściłaby się na kartce, na której zazwyczaj człowiek robi listę zakupów, zdarzają się również takie, które swoją długością przypominają średnich rozmiarów książkę, albo ciągną się niczym Saga o Ludziach Lodu i czytanie na komputerze tak długich historii do przyjemności nie należy. Tym bardziej, że komputer przenośny nie jest (chronicznie nie trawię laptopów, mam jeden w pracy i to mi wystarcza w zupełności) i na dodatek Pan i Władca nie pozwala mi przejąć nad nim całkowitej kontroli, domagając się równouprawnienia w tej dziedzinie. Tak więc, po pół roku zastanawiania się, rozważania wszystkich za i przeciw, oraz po dogłębnej lekturze Świata Czytników zdecydowałam się na zakup Kindle Classic. Dlaczego akurat ten czytnik? Bo doszłam do wniosku, że z moim wrodzonym i nieuleczalnym lenistwem, akurat ten czytnik będzie dla mnie najprostszy w obsłudze, poza tym zakupy na amazonie mi nie straszne, a możliwość łatwego dobrania się do książek w języku angielskim też miała swoje znaczenie. I tak zostałam posiadaczką czytnika. I na początku rzeczywiście królowały na nim fanfiki. A później wdarły się na niego książki i zostałam posiadaczką biblioteki, o jakiej nigdy nawet nie śmiałam marzyć^[2]. I doszłam do bardzo ważnych wniosków.

Łupy z amazona. Ponad trzy tysiące tytułów, po które raczej bym nie sięgnęła
w wersji papierowej. Ponad 96% książek zgarnęłam, gdy były za darmo,
cena większości pozostałych nie przekroczyła 3$

Nieco skromniejsza, ale i tak zdecydowanie większa niż jej papierowy odpowiednik,
biblioteka w języku ojczystym.

Ebooki nigdy nie zastąpią mi książek. Są książki, z których dużo wygodniej korzysta mi się w wersji papierowej i żaden ebook nie jest w stanie zapewnić mi takiego komfortu. Poza tym kocham moją biblioteczkę stojącą na półkach i dumna jestem z każdej umieszczonej w niej książki, a ebooków niestety na półce nie postawię.

Książki nigdy nie dorównają ebookom. Ze względu na cenę, dostępność „od ręki” i możliwość zabrania całej biblioteki tam gdzie się aktualnie wybieram, co w przypadku książek nigdy nie było by możliwe. W tym względzie książki odpadają już w przedbiegach.

I dlatego kupuję i książki i ebooki. Bo książki zawsze będą lepsze od ebooków, a ebooki od książek, ale każde z nich w innej kategorii.

---

1. Ale bez dysleksji, po prostu na samym początku składanie literek było nieco trudniejsze, niż dodawanie i odejmowanie.
2. O moim odkrywaniu ebookowego świata można poczytać tu i tu.